خبرنگاری، واژه‌ای آشنا و غریب برای بسیاری از مردم است؛ هنوز بسیاری از مخاطبان از شیرینی‌ها و همچنین دشواری‌های این حرفه خطیر و در عین حال پرمخاطره آگاهی چندانی ندارند.
خبرنگاری به معنای خبرپراکنی نیست، روزنامه‌نگاران در همه جهان همواره در تلاشند تا با کمک واژه‌ها و بازگو و تحلیل کردن مسائل جامعه، از همنوعان خویش حمایت کنند.
در حالی که خبرنگار برای مردم می‌نویسد، کمتر کسی برای او نوشته و در حقیقت خبرنگاران و شغلشان ناشناخته باقی مانده‌اند.
اکنون که به «روز خبرنگار» نزدیک می‌شویم و در حالی که جوانی را پشت سر گذاشته و میان‌سالی را تجربه می‌کنم، بیش از هر سال به دلیل و مناسبت نام‌گذاری این روز می‌اندیشم.
شاید برخی حرفه‌ها مثل خبرنگاری و آموزگاری که هدفشان آگاهی‌بخشی و روشنگری است آن‌قدر مقدس و شریفند که فقط «شهادت» می‌تواند یادمانشان باشد. از سوی دیگر شهادت خبرنگار فقید صارمی، می‌تواند به‌خوبی و همواره سختی‌ها و مخاطرات این شغل را یادآوری کند.
بیش از دو دهه فعالیت رسانه‌ای در روزنامه‌ها و خبرگزاری‌های مختلف کشور، تجربیات و خاطرات تلخ و شیرین بسیاری را برایم بجای گذاشته است.
در حافظه‌ام فروان صحنه‌هایی تلخ و شیرین مرور می شود: از مشاهده اجرای مجازات‌های سنگین محکومین تا مصاحبه و به نوعی زندگی با گورخواب‌هایی که شاید فردای روز مصاحبه از سرما جان داده بودند، از دیدن اجساد به‌جای مانده از انفجار قطار در ایستگاه نیشابور و مرگ نابه‌هنگام همکار جوان‌مان در این حادثه تا سقوط هواپیما در فرودگاه مشهد و صحنه‌های دلخراش آن یا فراخوانده شدن به دادگاه برای پاسخگویی مندرجات روزنامه و صدها خاطره و تجربه ناگواری که در این سال‌ها شاید روح و جانم را به سختی خراشیده است؛ و البته این حرفه عزیز، خاطراتی بسیار شیرین نیز با خود داشته است.
شیرین و گوارا مانند بازگشت 400 پاکبانان شریف تعدیل شده به سر کارشان به واسطه پیگیری‌های ما و شادمانی آنها از این موضوع یا دیدن خوشحالی شهروندی که با روزنامه تماس گرفته و حل شدن مشکلش را مدیون درج موضوع و پیگیری خبرنگاران می داند.
در این شغل، با افراد بسیاری -از شناخته و ناشناخته- آشنا می‌شویم که برخی از آنها وجودشان چنان ذی‌قیمت است که یک لحظه سخن گفتن و کنارشان نشستن آرزوی بسیاری از مردم است.
به واسطه خبرنگاری گاهی تجربیاتی منحصربه‌فرد برایمان پیش می‌آید که عامه جامعه کمتر به آن دسترسی دارند؛ سفر با هواپیمای اختصاصی رئیس‌جمهور وقت بدون حضور ایشان و یا بازدید از خطوط لوله گاز در دل کوه و بیابان که برای هر کسی مقدور نیست از این دست خاطرات و تجربیات هستند.
به هر روی با وجود اینکه در تمامی این سال‌ها، هرگز سازمان و ارگانی بر رفع مشکلات معیشتی و قوانین مترتب بر این حرفه، همتی جدی نگماشته است و حکایت ناتمام و گاه تلخ بیمه و حق و حقوق مادی و معنوی خبرنگاران در سراسر کشور همچنان باقی است عاملان به این شغل شریف، عاشقانه قلم می‌زنند و با وجود همه مشکلات پیش روی خود، آگاهی می‌پراکنند و رفع مشکلات مردم را اصل جدانشدنی کار خویش می‌دانند.
نظر شما